Sonunda başardınız ve işe girdiniz. O kadar mutlusunuz ki bir gün yine işsiz kalmaktan belki de işten atılmaktan korkuyorsunuz. Bunun yerine kendinizle, yöneticiniz ve patronunuzla
Dünyaya geldiğimiz anda tattığımız ilk şey sevgidir. İşte bu andan itibaren sevgi ölünceye kadar bizimle beraberdir. Çünkü insan, yaşamının her devresinde ilgiye ihtiyaç duyar. Bu
Sevgisini gösterebilen, gerçekten sevebilen kaç kişi tanıyorsunuz? Peki siz? Gerçekten sevebiliyor musunuz? Bu soru ilk başta garip gelebilir ama yine de üzerinde biraz düşünelim. Sevgi,
Coşku nedir sizce? Sevinç gösterileriyle beliren güçlü heyecan diyebiliriz. Vücudun iç salgı bezleri ve etkinliklerle ilişkili iç veya dış uyaranların kamçıladığı güçlü duygu durumudur. Veya
Korku! En önemli sorunlarımızdan birisidir. Korkuyu önleyemeyiz, yok edemeyiz, onunla yaşamayı ve onu anlamayı öğrenmeliyiz. Ölüm, iflas, işsiz kalmak, yalnızlık, kaybetme, terk edilme, boşanma, hastalık,
Amansız rekabet yerine sevgiyle birlikte kazanmayı hemen çocuklarımıza öğretmeye başlayabiliriz. Oysa günümüz koşullarında onları bir yarış atı gibi yetiştiriyoruz değil mi? Peki bunu yerine neler
Evet, önce kişisel olarak değişmeliyiz. “Madem herkes diğer çalışanlarla rekabet ediyor, ben de ederim” yerine “Hepimiz şirketimizin hedefleriyle toplum yararına çalışıyoruz” bakışını benimseyin ve benimsetmeye
Rekabetin hayatınızdaki yerini hiç düşündünüz mü? Rekabet, küçük yaşlardan başlayarak ailenin de yardımıyla hayatımıza hissettirmeden yerleşiyor. Kardeşimizden daha uslu olmak, sınıfın birincisi olmak, diğer çocuklara
İş yerinizde: en çok sevilenin kim olduğu sorusuna yapılan oylamada en çok oy alan üç kişinin arasında mı, hiç oy alamayanın yanında mı bulunuyorsunuz? “Bir